مقایسه نیمرخ تغییرات ترکیب بدن و آمادگی هوازی و توان بی هوازی بازیکنان پستهای مختلف فوتبال طی فصل مسابقات

مقایسه نیمرخ ترکیب بدن و آمادگی هوازی و توان بی هوازی بازیکنان پست های مختلف فوتبال طی فصل مسابقات مقدمه: داشتن آمادگی، مهارت و تاکتیک شرط لازم و کافی برای موفقیت در بازی فوتبال است. در فوتبال نوین که فصل مسابقات هفت تا هشت ماه به طول می انجامد هدف اصلی حفظ آمادگی خوب در طی فصل مسابقات است. رایلی و همکاران و بانگسبو نشان دادند که آمادگی بازیکنان در طی فصل مسابقات حفظ می شود، در حالی که هلر و همکاران پیشنهاد کردند که آمادگی مطلوب ممکن است در سرتاسر فصل حفظ نشود. با این حال، وقتی دربار? تیم صحبت می شود صحت نتایج تحت تأثیر قرار می گیرد؛ چون میزان کار و فشار فیزیوژیکی بازیکنان در هر پست متفاوت است. در همین راستا، هدف این پ‍ژوهش، مقایسه نیمرخ تغییرات ترکیب بدن، توان بی هوازی و آمادگی هوازی بازیکنان پست های مختلف فوتبال طی فصل مسابقات بود. روش شناسی: در این تحقیق 24 بازیکن (8 مدافع با میانگین سن 25/25 سال، قد 50/180سانتی متر؛ 8 بازیکن میانی با میانگین سن26 سال، قد 178سانتی متر و 8 مهاجم با میانگین سن 38/25 سال، قد 75/177 سانتی متر) تیم فوتبال پاسارگاد مشهد حاضر در لیگ دسته دوکشور به طور داوطلبانه شرکت کردند. با استفاده از دستگاه سنجش ترکیب بدن، آزمون رست و پروتکل بیشینه نوارگردان آستراند در شروع فصل مسابقات(آبان) و بعد از انجام 15 مسابقه(اسفند) به ترتیب شاخص توده بدن، درصد چربی، توان بی هوازی و آمادگی هوازی بازیکنان اندازه گیری و با استفاده از آزمونt همبسته و آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی lsd به ترتیب تغییرات درون و بین گروهی در سطح معناداری 05/0?p مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: در طی فصل شاخص توده بدن بازیکنان مدافع، میانی و مهاجم کاهش معنی داری نشان داد. درصد چربی بازیکنان میانی و مهاجم در طی فصل کاهش معنی داری داشت؛ ولی این کاهش در مدافعین معنی دار نبود. توان بی هوازی مدافعین و مهاجمین در طی فصل افزایش معنی داری داشت. در طی فصل حداکثر اکسیژن مصرفی بازیکنان میانی و مهاجم افزایش و مدافعین کاهش معنی داری نشان داد. بحث و نتیجه گیری: فصل مسابقات احتمالاً می تواند تغییراتی در ترکیب بدن، توان بی هوازی و آمادگی هوازی بازیکنان مدافع، میانی و مهاجم ایجاد کند که این تغییرات به ماهیت پست ها و سبک بازی تیم بستگی دارد. این یافته ها به مربیان توصیه می کند که با انجام آزمون هایی در فواصل معین در طول فصل مسابقات از میزان این تغییرات آگاهی یابند و برنامه تمرینی داخل فصل را مطابق با نقش های پستی طراحی کنند تا آمادگی بازیکنان دچار نقصان نشود.